Με παίδεψε αρκετά η διαδικασία να δώσω έναν τίτλο σε αυτή την ενότητα. Άλλωστε αυτή η σειρά από φωτογραφίες προέκυψε δίχως κάποιο προγραμματισμό ή σκοπό, κάποια χρόνια πριν. Ίσως για αυτό έμειναν και τόσο καιρό ξεχασμένες στο αρχείο μου χωρίς να ασχοληθώ με αυτές. Πρόσφατα όμως, αναζητώντας κάτι άλλο, βρέθηκαν μπροστά μου και χαζεύοντάς τες θυμήθηκα τον λόγο που πραγματοποίησα αυτές τις λήψεις. Ήταν οι μικρές ιστορίες περαστικών, που άθελά τους συμμετείχαν σε μια σκηνή αστικού τοπίου από αυτές που συμβαίνουν καθημερινά. Αυτές οι ιστορίες συχνά κρύβουν μικρές αντιθέσεις που αν τις προσέξουμε είναι άκρως ενδιαφέρουσες.
Μια τέτοια σκηνή εξελισσόταν μπροστά μου ένα πρωινό που απολάμβανα τον καφέ μου σε κάποιο roof garden στο κέντρο της Αθήνας. Κάποια μέτρα πιο κάτω ένα σωρό κόσμος γέμιζε μια ούτως ή άλλος πολύβουη πλατεία. Στην αρχή δεν βρήκα κανένα ενδιαφέρον σε όλον αυτόν τον οπτικό θόρυβο. Όσο πέρναγε η ώρα όμως παρατηρούσα ότι μέσα σε αυτόν τον σωρό από κόσμο, εξελίσσονταν μικρές ιστορίες με αντιθέσεις, που αν και ανεξάρτητες μεταξύ τους αποτελούσαν μέρος ενός ευρύτερου έργου.
Έτσι άρχισα να πραγματοποιώ μεμονωμένες λήψεις από κάθε τι που στα μάτια τα δικά μου έμοιαζε με αντίθεση. Μικρό μέρος από αυτές τις λήψεις σας τις παρουσιάζω σε αυτήν εδώ την ενότητα.
Κάποιοι μιλούσαν για τον Θεό
Ενώ άλλοι προσπερνούσαν τον πειρασμό…
Κάποιοι ερωτεύονταν…..
Ενώ άλλοι έριχναν μια δεύτερη ματιά….
Κάποιοι διασκέδαζαν
Ενώ άλλοι είχαν ξεχάσει πώς…..
Κάποιοι έστεκαν μόνοι…..
Ενώ άλλοι αδιαφορούσαν για τους γύρω τους….
Κάποιοι πουλούσαν….
Ενώ άλλοι δεν είχαν για να αγοράσουν….
Κάποιοι είχαν πάρει τον δρόμο τους…
Ενώ άλλοι τον αντίθετο……
Στο τέλος όμως ίσως ήταν όλα θέμα προσωπικής οπτικής……
