Γιώργος Πραμαγγιούλης
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ναύπλιο όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Με την φωτογραφία είχε την ευκαιρία να γνωριστεί σχετικά νωρίς όταν, ως μαθητής γυμνασίου ακόμα, μια οικογενειακή φίλη του χάρισε μια «point and shoot» αναλογική μηχανή. Η δυνατότητα αυτού του μικρού μηχανήματος να «αποθηκεύει» εφήμερες εικόνες επάνω σε ένα φιλμ 35mm ήταν το γεγονός που τον έσπρωξε να φωτογραφίζει, κυρίως από περιέργεια, τα πάντα γύρω του. Μεγαλώνοντας και για ένα μεγάλο διάστημα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων σταμάτησε να φωτογραφίζει, όμως η φωτογραφία δεν τον ξέχασε. Από το 2011 και μετά ξεκίνησε να ασχολείται εκ νέου με την φωτογραφία αλλά αυτή την φορά με πιο ώριμη ματιά. Ξεκίνησε δειλά να πειραματίζεται με το ψηφιακό, πλέον, μέσο και την επεξεργασία αλλά και να συμμετέχει σε διεθνείς διαγωνισμούς και εγχώριες εκθέσεις με διάφορες φωτογραφικές ομάδες. Θα ήθελε να κατατάξει φωτογραφικά κάπου τον εαυτό του, αλλά προτιμά να κινείται αθόρυβα ανάμεσα στα είδη της φωτογραφίας. Φωτογραφία δρόμου, τοπίου, νεκρής φύσης, πορτραίτου, εφαρμοσμένη, εννοιολογική όλα είναι εικόνες για μια και μόνο στιγμή, όπως συνηθίζει να λέει. Ο μόνος του σκοπός είναι να είναι συνεπής στην φωτογραφική του παρουσία. Άλλωστε και ο μεγάλος Elliott Erwitt πολύ εύστοχα σημείωσε:
“Η φωτογραφία είναι κάτι το απλό. Απλά πρέπει να αντιδράς σε αυτό που βλέπεις και να κάνεις πολλές, πολλές φωτογραφίες”
George Pramangioulis
He was born in Athens and grew up in Nafplio where he lives and works until today. He had the opportunity to become familiar with photography relatively early when, as a high school student, a family friend gave him a point and shoot analog camera. The ability of this little machine to “store” ephemeral images onto 35mm film was what pushed him to photograph, mostly out of curiosity, everything around him. Growing up and for a long time due to professional obligations, he stopped taking photographs, but photography did not forget him. From 2011 onwards he started to deal with photography again but this time with a more mature look. He timidly started experimenting with the now digital medium and processing but also participating in international competitions and domestic exhibitions with various photographic groups. He would like to place himself photographically somewhere, but he prefers to move quietly between the genres of photography. Street, landscape, still life, portrait, applied, conceptual photography are all images for a single moment, as he is wont to say. His only purpose is to be consistent in his photographic presence. After all, the great Elliott Erwitt very aptly noted:
“Photography is pretty simple stuff. You just react to what you see, and take many, many pictures.”