Απόδραση στο Άγιο Όρος

Συχνά το Άγιο Όρος, λόγω του ιδιαίτερου ως προορισμού, δεν αποτελεί προτεραιότητα ως επιλογή απόδρασης. Ωστόσο για όσους επιλέξουν να το επισκεφθούν πρέπει να γνωρίζουν για δύο βασικά πράγματα. α) Που θα διαμέινουν. β) Ποια τα πιθανα κόστη του ταξιδιού αυτού? Παρακάτω λοιπόν περιγράφω την δική μου εμπειρία μου από μια απόδραση στο Άγιο Όρος.

Βήμα 1ο

Τέσσερις άνθρωποι σχεδόν άγνωστοι μεταξύ μας, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τον Άθω ο καθένας με διαφορετικό σκοπό και προσδοκίες. Η οργάνωση για την απόδραση στο Άγιο Όρος, αποδείχτηκε πιο δύσκολη από ότι το ίδιο το ταξίδι. Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε (το σημαντικότερο ίσως) ήταν το πώς θα πάμε. Οι επιλογές ήταν 2:

α) Με λεωφορείο μέχρι την Θεσσαλονίκη και μετά ανταπόκριση με άλλο λεωφορείο από εκεί για Ουρανούπολη (κόστος 55€ με επιστροφή)

β) Με προσωπικό όχημα και ρεφενέ καύσιμο και διόδια. Ευτυχώς επιλέξαμε το 2ο….

Βήμα 2ο

Το επόμενο πρόβλημα ήταν το τι θα πάρουμε μαζί μας. Εδώ το «όσο πιο λίγα τόσο το καλύτερο» ταιριάζει γάντι. Στον Άθω περπατάς και περπατάς πολύ, πολλές φορές και μέσα στο δάσος. Άρα για να είσαι άνετος ένα σακίδιο πεζοπορίας είναι απαραίτητο (αποφύγετε τα σακουβαγιάζ). Ενδεικτικά μαζί προτείνεται να έχετε:

-μια αλλαξιά ρούχα

-2 σεντόνια

-παντοφλίτσες τύπου ξενοδοχείου

-εσώρουχα μπόλικα

-κάλτσες

-μωρομάντηλα

-αδιάβροχο

-φακό

-και αν το επιθυμείτε ξηρά τροφή γιατί ενδέχεται να μην σας αρέσει το φαγητό στις μονές που θα διανυκτερεύσετε.

Επίσης μπορείτε να πάρετε φωτογραφική μηχανή αν το επιθυμείτε. Οι φωτογραφίες επιτρέπονται εφόσον από αυτές λείπουν οι μορφές των μοναχών.

Βήμα 3ο

Ύστερα έπρεπε να εξασφαλίσουμε το απαραίτητο πάσο (διαμονητήριο), διάρκειας 4 ημερών. Αυτό θα μας επέτρεπε την είσοδο στην μοναστική πολιτεία. Το εξασφαλίσαμε τηλεφωνικά, ένα δίμηνο πριν την επίσκεψή μας. Το παραλάβαμε με την άφιξή μας στην Ουρανούπολη από το αρμόδιο γραφείο. Κόστος διαμονητηρίου 25€.

Βήμα 4ο

Κατόπιν ο προβληματισμός ήταν σε ποιες μονές θα μείνουμε. Το πρόβλημα λύθηκε μέσω τηλεφώνου πάλι. Καλέσαμε όποιες μονές μας ενδιέφεραν και αν είχαν διαθεσιμότητα μας δέχονταν αν όχι καλούσαμε την επόμενη. Καλό θα είναι ο ενδιαφερόμενος  να κλείσει κανένα δίμηνο νωρίτερα από την ημερομηνία που θα επισκεφθεί το Άγιο Όρος.

Βήμα 5ο

Η απόδραση στο Άγιο Όρος μόλις ξεκίνησε. Κινήσαμε από την Αθήνα στις 09:40 βράδυ Κυριακής και με στάσεις φτάσαμε στην Ουρανούπολη 05:15 ξημέρωμα Δευτέρας. (Κόστος μαζί με διόδια και πετρέλαιο 70€). Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε ιδιωτικό parking (κόστος 4 ημερών 20€). Βγάλαμε εισιτήρια για το καραβάκι που θα μας μετέφερε στον Άθω (κόστος 8€ το άτομο).

Αποπλεύσαμε στις 06:30 με ένα καράβι το οποίο ήταν γεμάτο προσκυνητές στην συντριπτική τους πλειοψηφία Ρώσοι. Κατά την διαδρομή το καράβι έξκανε στάσεις στον αρσανά (μικρό λιμάνι) της εκάστοτε μονής και αποβιβάζονταν προμήθειες και προσκυνητές.

Εμείς αποβιβαστήκαμε στον αρσανά της Αγίας Άννας στις 08:30. Από εκεί ξεκίνησε η κοπιαστική ανάβαση με σκαλοπάτια μέχρι την μονή που θα μας φιλοξενούσε το πρώτο βράδυ. Περίπου 2000 σκαλιά μετά και σε υψόμετρο 1800μ φτάσαμε κάθιδροι στην μονή. Εκεί μας προϋπάντησε ο Αρχοντάρης (μοναχός που είναι αρμόδιος για την φιλοξενία των προσκυνητών). Εδω μας φίλεψε το παραδοσιακό τσιπουράκι με συνοδεία λουκουμιού.

Η θέα και η ηρεμία που πρόσφερε η σκήτη μας αποζημίωσε για την δύσκολη ανάβαση. Αφού μας έδειξαν το κατάλυμά μας (κελί 4 έως 7 ατόμων) γύρω στις 13:00 φάγαμε. Μετά είχαμε ελεύθερο χρόνο να περιηγηθούμε στους χώρους της μονής και επιδιώξαμε την συνομιλία με γέροντες μοναχούς. Όπου αυτό επιτρεπόταν, είχε ως αποτέλεσμα πνευματική συζήτηση προς όφελός μας. Κατά την προσωπική μου άποψη αυτό πρέπει να είναι το κυρίως ζητούμενο. Ο επισκέπτης του Όρους, να επιδιώκει επαφή με ασκητές μοναχούς. Αυτή μόνο γόνιμη μπορεί να είναι και προσφέρει πολλά στον προσκυνητή. Δυστυχώς οι ευκαιρίες αυτές δεν είναι πολλές……

Επιστρέψαμε στις 17:00 αφού μετά τις 17:15 οι πύλες της μονής κλείνανε και δεν θα άνοιγαν για κανένα λόγο. Στις 04:30 τα ξημερώματα της Τρίτης σηκωθήκαμε για να παρακολουθήσουμε την πρωινή λειτουργία. Αφού τελείωσε φάγαμε το λιτό αλλά χορταστικό πρωινό μας με την συνοδεία καφέ. Κατά τις 07:45 κατηφορίσαμε τα 2000 περίπου σκαλιά για το λιμανάκι ώστε να πάρουμε το καραβάκι (κόστος εισιτηρίου 3€) . Ο επόμενος προορισμό μας ήταν η μονή του Αγ.Ανδρέα. Αναχωρήσαμε από τον αρσανά 09:00.

Στις 09:20 φτάσαμε στο λιμάνι της Δάφνης όπου από εκεί με τρέξιμο τύπου όποιος προλάβει μπήκε, πήραμε λεωφορείο για τις Καρυές (κόστος 2,5€). Από εκεί πορεία με τα πόδια ως την μονή του Αγ. Ανδρέα. Αφού τακτοποιηθήκαμε ξεκινήσαμε για ένα νέο οδοιπορικό 4,5χλμ. Αιτία ήταν η αναζήτηση της σκήτης του γέροντος Γαβριήλ. Μόλις φτάσαμε αν και υπέργηρος και κλινήρης μας δέχτηκε και μας μίλησε με πρωτοφανή διαύγεια πνεύματος. Έπειτα ακολούθησε η επίσκεψη στην σκήτη του Οσίου Παϊσίου μέσα από το δάσος και με δύσκολη διαδρομή. Επιστρέψαμε γύρω στις 18:00 αφού 18:30 η μονή θα έκλεινε τις πύλες της. Ξύπνημα στις 03:00, ξημέρωμα Τετάρτης, για παρακολούθηση της λειτουργίας. Πρωινό στις 07:00 και μετά προετοιμασία για την επόμενη επίσκεψή μας στην μονή Σταυρονικήτα.

Εδώ πήραμε την χειρότερη δυνατή απόφαση. Ξεκινήσαμε πεζή γιατί θεωρήσαμε ότι είναι σε σχετικά κοντινή απόσταση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα 1.5 (5,5χλμ) ώρα περπάτημα. Αρχικά σε άσφαλτο και μετά μέσα από δύσβατο μονοπάτι μέχρι τον τελικό μας προορισμό.

Στην μονή Σταυρονικήτα μείναμε ένα βράδυ ενώ ακολουθήσαμε όλο το πρόγραμμα που αφορούσε τον εκκλησιασμό και το δείπνο των προσκυνητών. Να σημειωθεί ότι ήταν και η πρώτη μονή που είχε ζεστό νερό και καλές εγκαταστάσεις για ένα γρήγορο μπάνιο.

Εγερτήριο για άλλη μια φορά στις 04:00 για τον εκκλησιασμό. Κατόπιν πρωινό και αναχώρηση αυτή την φορά με ναυλωμένο βανάκι 10 ατόμων (κόστος 25€ ανεξαρτήτως αριθμού επιβαινόντων)  για Καρυές. Εκεί πήραμε άλλο λεωφορείο (κόστος 2€) για τον τελικό προορισμό που ήταν η μονή Ξηροποτάμου.

Φτάσαμε στον προορισμό μας στις περίπου 11:00. Η μονή Ξηροποτάμου πανέμορφη και από παντού φαινόταν η εύρωστη οικονομικά, εικόνα της. Εδώ οι μοναχοί ήταν πιο αυστηροί στην τήρηση του προγράμματος. Αν δεν ήσουν στην ώρα σου η πόρτα της εκκλησίας θα ήταν κλειδωμένη. Στην χειρότερη θα έχανες το γεύμα σου. Εγερτήριο στις 04:00 της επομένης για την θεία λειτουργία. Λήψη πρωινού και αναχώρηση πεζή μέσα από κατάφυτη διαδρομή μήκους 3χλμ περίπου για το λιμάνι της Δάφνης. Από εκεί αναχωρήσαμε με θαλάσσιο ταξί (κόστος 10€ το άτομο) για επιστροφή στην Ουρανούπολη.  

Τελικά τι είναι αυτό που έμεινε? Εντύπωση μου έκανε ο ανοικοδομικός οργασμός σε όσες μονές επισκεφθήκαμε. Εντύπωση επίσης μου έκανε ότι όλοι οι εργάτες ήταν αλβανικής κυρίως υπηκοότητας. Από ότι μας είπαν οι Έλληνες σνομπάρανε το μεροκάματο. Μεταφορείς και μαγαζάτορες ήταν τουλάχιστον αγενείς αφού γνώριζαν ότι αν δεν πάρουμε από αυτούς δεν θα βρίσκαμε αλλού. Το χρήμα το συναντάς παντού έντονα. Μπορεί το φαί και ύπνος να είναι τζάμπα αλλά στις εκθέσεις των μονών βρήκα αγιογραφία που κόστιζε ακόμα και 3.000€.

Τελικά τι έμεινε από την απόδραση στο Άγιο Όρος? Αξίζει να διαμορφώσει κανείς άποψη από την παραπάνω εικόνα?….Όχι, κατηγορηματικά…. Στις 4 ημέρες που έμεινα στο Άγιο Όρος επωφελήθηκα από την ηρεμία που εξέπεμπε ο τόπος. Από την επαφή με τη φύση αφού οι πεζοπορίες ήταν καθημερινές. Από την συζήτηση με αξιόλογους ανθρώπου και ειδικά από τους γέροντες μοναχούς. Προσωπικά απόλαυσα την θεία λειτουργία όπως αυτή αποδίδεται στις μονές. Βρήκα τον χρόνο να σκεφτώ και άλλα πράγματα εκτός από τα καθημερινά προβλήματα που άδικα τα θεωρούμε ανυπέρβλητα πολλές φορές. Για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα, όταν επέστρεφα στην Αθήνα είχα μια ενοχική αίσθηση. Ένιωθα ότι κάτι άφηνα πίσω μου που κάποια στιγμή πρέπει να γυρίσω για να το βρω.

Στην τελική δεν πρέπει να σε χαλάνε τα κακώς κείμενα που μπορεί να συναντήσεις εκεί. Πρέπει να ανρωτηθείς αν πέτυχες ή όχι τον σκοπό που επιδίωκες να ολοκληρώσεις όταν ξεκινούσες για το ταξίδι σου αυτό….

https://photorious.gr/gallery/

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *